Pop-up expo Ludwig Coessens
Ongezien
–
Fotograaf Ludwig Coessens’ moeder verbleef jarenlang op de afdeling Rozendauw van wzc OLV Ten Rozen. Ze werd er graag gezien, een goedlachs en warm vrouwtje dat ieders hart wist te stelen.
Door de jaren heen merkte Ludwig hoe de blik in haar ogen vervaagde, steeds afweziger en doellozer op zoek naar het onvindbare. Voor de lens van haar zoon leek ze soms nog tot het besef te komen dat ze ‘gezien’ werd, en poseerde gewillig. Tot ook dat besef vervaagde, en de foto’s een inkijk werden in haar innerlijke wereld: soms intens gelukkig, soms nadenkend of licht verdrietig.
Haar blik bleef Ludwig fascineren. Hij wilde ook andere mensen met dementie proberen te vangen, om hen te laten zien zoals ze diep vanbinnen zijn: de goedlachse man, de fiere dame, de opmerkzame, nieuwsgierige of diep rakende persoon die ze zijn.
Het werd een prachtige reis naar hun innerlijke wereld. Sommigen beseften nog heel goed dat er een foto werd genomen en haalden hun mooiste poses boven. Anderen vertelden druk over hun leven of raakten gebiologeerd door de items in de mobiele fotostudio. Het liet niemand onberoerd. Er werd gelachen, genoten, en gecommuniceerd – met of zonder woorden. Het werd een verhaal tussen model en fotograaf waarin niemand ongezien bleef…
(tekst: Melissa Leboeuf)
